Een stukje historie
De Immanuël Kapel is in 1933 gebouwd. Vanaf de bouw in de crisistijd heeft de kapel al veel uiteenlopende gebruikers gehad.
Architectuur
In z’n architectuur is het gebouw een ‘kind’ van zijn tijd. Een gebouw met expressieve kenmerken geënt op de Amsterdamse School. Met deze toen eigentijdse vorm – een strakke, sobere gevel en eenvoudige glas-in-loodramen – kwam de kapel in 1933 op een wat wonderlijke manier tussen de veel oudere bebouwing te staan. Het gebouw kreeg een directe verbinding met het naast liggende Cunerahuis, dat voor een deel stamt uit het midden van de 18de eeuw. Het Cunerahuis werd bewoond door de Zusters van Amersfoort. Zij gingen het nieuwe gebouw als huiskapel gebruiken.
St. Cunerakapel
“St. Cunerakapel” luidde dan ook de eerste naam van dit Godshuis. Het intieme bakstenen interieur bezat een ouderwets altaar met beeldjes. Later werd dit vervangen door een vrijstaand altaar, dat later als avondmaalstafel en katheder heeft dienst gedaan.
Restauratie
In de loop der jaren is er het een en ander vervangen en opgeknapt in de kapel. De Stichting Immanuël, de eigenaar vanaf 1978, bouwde een lift, nam o.a. het elektra onder handen, witte het plafond, knapte de hal op en monteerde nieuwe deuren. In 1991 zijn de glas-in-loodramen gerestaureerd. De glasdelen zijn eruit genomen, opnieuw in lood gevat, om ze vervolgens in de oorspronkelijke staat terug te plaatsen in een nieuw stalen raamwerk. In de periode 1999/2000 is de gehele benedenverdieping onderhanden genomen en opnieuw ingedeeld. Er zijn grotere ruimten gecreëerd, de installaties zijn vernieuwd en de keuken en garderobe zijn veranderd.
Meisjesschool
De zusters uit het Cunerahuis gaven vanaf 1905 les aan een rooms-katholieke meisjesschool, die was gehuisvest in wat nu de “Wilde Wereld” heet. Dit is het pand schuin achter het Cunerahuis gelegen aan de Burgtstraat. De orde “Zusters van Amersfoort” werd in de 19de eeuw gesticht om tegemoet te komen aan de vraag naar confessioneel onderwijs. Toen dankzij de Schoolstrijd confessioneel onderwijs door de overheid werd erkend en gesubsidieerd, konden de scholen voldoende ‘leken’ als leerkrachten aanstellen. De zusters zagen hun werkterrein erdoor beperkt worden en uiteindelijk hief hun congregatie zichzelf op.
Studentenkapel
Het kerkgebouw werd een studentenkapel. Vanaf 1963 werden er elke zondagmorgen eucharistievieringen en ook oecumenische diensten en nocturnes (avondgebeden) gehouden. Maar op den duur bleek die bestemming niet levensvatbaar. Juist in de weekeinden verbleven veel studenten niet in Wageningen. Langzamerhand liep het bezoek aan de samenkomsten terug. Dit leidde uiteindelijk tot het sluiten van de kapel.
Wit-Gele kruis
De sluiting was gelukkig van korte duur. De Rooms-Katholieke kerk ging de ruimte verhuren aan het Wit-Gele Kruis die het als consultatiebureau gebruikte. De bovenverdieping bleef in gebruik als kerk.
Immanuël
De volgende huurder werd in 1978 eigenaar: de Volle Evangelie Gemeente “Immanuël”. Door de groei van deze gemeente werd de kapel na verloop van tijd te klein voor de zondagse samenkomsten. Verschillende andere zalen werden gehuurd, onder andere van de Universiteit. De kapel werd vervolgens verhuurd aan de Nederlands-Gereformeerde Kerk. Tot 1994 bleven zij het gebouw voor haar zondagse samenkomsten gebruiken, tot ook zij eruit groeiden.
Huidig gebruik
In 1994 is de Stichting Immanuël omgezet in een kerkgenootschap en heeft zich aangesloten bij de wereldwijde beweging van Vineyard Churches. De naam luidt nu “Vineyard Gemeente Wageningen”. Voor de zondagse bijeenkomsten wordt gebruik gemaakt van de Bevrijdingskerk van de PKN. Kleinere en door-de-weekse bijeenkomsten worden in de kapel gehouden, zoals die voor toerusting en jeugdgroepen.
Contact
Markt 25
6701 CX
Wageningen